روابط عمومی (Public Relations یا PR) به مدیریت گردش اطلاعات بین یک سازمان و جامعه گفته میشود.
برای تعریف روابط عمومی میتوان از استعاره «پُل» استفاده کرد، پلی بین سازمان و مردم. هم مردمی که در سازمان کار میکنند و هم آنهایی که بیرون از آن سازمان و مخاطبان آن هستند.
واحد روابط عمومی گردش اطلاعات بین این سه گروه را مدیریت میکند.
از یک طرف نظرات و ایدههای مدیران سازمان را به گوش پرسنل و مخاطبان میرساند و از طرف دیگر، صدای مخاطبان را به گوش پرسنل و مدیران سازمان میرساند.
تاریخچه روابط عمومی
از سال 51 قبل از میلاد که سیسرون سیاستمدار رومی، از یک مامور برای باخبر شدن از آنچه در روم میگذرد، استفاده میکرد تا همین امروز، توجه به افکار عمومی و سعی در به دست آوردن حمایتهای آنها، تصمیم کلیدی سیاستمداران برای حفظ قدرت بوده است.
آنها با تحقیق و جستوجو از میان مردم، مشکلات و مسائل را کشف میکردند، برای برطرف کردن آنها برنامهریزی میکردند و نتیجه اقدامات خود را با مردم درمیان میگذاشتند. در نهایت ارزیابی میکردند که این اقدامات چه تاثیری بر توده مردم و افکار عمومی داشته است.
این 4 اقدام کلیدی یعنی:
1- تحقیق و جستوجو برای کشف مشکلات
2- برطرف کردن آنها
3- در میان گذاشتن اقدامات با مردم
4- ارزیابی تاثیر اقدامات بر توده مردم
به مرور زمان، تبدیل به یک استراتژی شد که هر گروه یا سازمانی که به دنبال پیدا کردن جایگاهی قدرتمند بین مردم بود، میتوانست از آن استفاده کند.
در سال ۱۸۹۷ برای نخستین بار، اصطلاح روابط عمومی برای مجموعه این اقدامات، توسط اداره راهآهن ایالات متحده مطرح شد. در سال 1906 اداره راهآهن ایالت پنسیلوانیای آمریکا، سمت کارشناس روابط عمومی را به چارت سازمانی خود اضافه کرد.
«ای وی لی» که در آن زمان یک خبرنگار اقتصادی بود، برای این سمت انتخاب شد. این سمت به او اجازه میداد که در ردیف روسا در اتخاذ سیاستها و خطمشی سازمان دخالت داشته باشد.
یک سال بعد، حادثه خونینی در راهآهن پنسیلوانیا اتفاق افتاد. طبق معمول، مدیران قصد داشتند این حادثه را از مردم پنهان کنند تا مبادا به شهرت و اعتبار سازمان لطمه وارد شود.
اما «ای وی لی» خبرنگاران کنجکاو را با اتومبیل شخصی خود به محل حادثه برد و به آنها در تهیه گزارش کمک کرد.
نتیجه جالب بود. روزنامهها اخبار بسیار مثبتی از شرکت راهآهن پنسیلوانیا منتشر کردند که تا آن زمان سابقه نداشت.